Bieganie dla opornych.

Źródło: http://bucolically.rssing.com/chan-1709673/all_p111.html

 Ostrzeżenie! Post jest przeznaczony do użytku osób, którym kiedykolwiek przeszło przez myśl, że mogłyby zacząć biegać, ale... Zagorzałym przeciwnikom biegania dziękuję już na wstępie :)

-"Bieganie nie jest dla mnie"

-"W życiu nie przebiegłabym nawet jednego kilometra!"

-"Że Tobie się chce tak biegać"

Przynajmniej raz w tygodniu słyszę któryś z powyższych tekstów bądź podobnego dyrdymała. Dobra wiem, że w sumie to nie powinnam oceniać, bo zadyszka po 100 metrach biegu to zjawisko mi obce. Zapewne to dlatego, że bieganie gdzieś zawsze się w moim życiu przewijało (ale pamiętam również, że celowo spóźniałam się na treningi koszykówki, żeby nie musieć naginać kółeczek wokół stadionu na rozgrzewkę).

Nie każdy lubi biegać. Rozumiem. Zapraszam więc na kijki/rower/basen/rolki.

Ale jeżeli gdzieś w Twojej głowie chociażby kiełkują zalążki chęci wyjścia ze swojej strefy komfortu, ruszenia tyłka sprzed telewizora, chcesz schudnąć, chcesz zacząć - ale masz miliard wymówek, może pomogę Ci się ich pozbyć?

Nie idę biegać, bo nie chcę żeby ktoś mnie widział.

Idź biegać późno wieczorem albo wcześnie rano.

Wieczorem jestem zmęczona dniem, a rano śpię.

Bieganie odpręża. A trening zrobiony rano przyśpiesza nasz metabolizm w ciągu całego dnia.

Nie mam czasu na bieganie.

Ale na koczowanie na fejsie czas masz?

Źródło: http://www.obrazki.jeja.pl/tag,kobieta,275

Nie mam z kim biegać.

Weź psa. 

Nie mam psa.

Weź dziecko, mniejsze do wózka, większe niech towarzyszy Ci na rowerze.

Nie mam dziecka.

Weź koleżankę.

Koleżanka nie chce.

Znajdź inną koleżankę. Ludzie poważnie, jeżeli w półmaratonie w Poznaniu biegło 11 tysięcy ludzi, z czego pewnie drugie tyle chciało biec, ale nie zdążyli się zapisać/wpisowe było za drogie, trzecie tyle co biega ale jeszcze nie jest gotowe na półmaraton - nie wierzę, że w Twoim otoczeniu nie ma ani jednej osoby, która by Ci z chęcią potowarzyszyła.

Poważnie, nikt nie chce ze mną biegać.

Bieganie samemu jest o wiele przyjemniejsze. Wtedy biegniesz swoim tempem, a nie tempem towarzysza.

Jestem za gruba, jak ja będę wyglądać w stroju do biegania.

Siedząc w domu i tak nie schudniesz. Poza tym kto powiedział, że biegać trzeba w legginsach?

Nie mam odpowiedniego stroju do biegania.

A te wszystkie rzeczy do "chodzenia po domu"?

Nie mam butów do biegania.

NA PEWNO masz jakieś adidasy czy trampki.

Źródło: http://bieganie.pl/forum/viewtopic.php?f=14&p=848074

Ale ja nie potrafię szybko biegać.

Lepiej biegać wolno, a dłużej - spalisz więcej sadła.

Ale po co mam wychodzić na 5 minut biegu.

Nie od razu Rzym zbudowano.

Będą się ze mnie śmiali, że trochę biegnę trochę idę.

Marszobiegi jako trening interwałowy może zrobić Twojej figurze tylko dobrze. Poza tym, myślicie, że inni biegający na prawdę zwracają uwagę na otoczenie? Bardziej skupieni są na swoim tętnie, tempie i ewentualnie tym czy przebiegając przez ulicę nie będą musieli zwolnić.

Nie wiem jak zacząć.

Powoli.

Jest za zimno na bieganie.

Ubierz się ciepło.

Pada deszcz.

Poczekaj aż przestanie. Zresztą z cukru nie jesteś ;)

Źródło: http://be-healthy-and-beauty.blog.pl/jak-biegac-by-schudnac-bieganie-jako-recepta-na-zycie/

I tak nie schudnę.

Nie dowiesz się póki nie spróbujesz.

Jak będę dużo biegać rozrosną mi się mięśnie.

Poważnie? Na mięśnie trzeba pracować latami. Po miesiącu nie będziesz mieć uda Pudziana. 

Ale jaki sens ma bieganie.

Ano taki, że poprawia samopoczucie, poprawia kondycję, podczas biegania wydzielają się endorfiny, masz okazję, żeby wyjść dotlenić mózgownicę, pomaga pozbyć się sadła.

Źródło: http://www.pozytywniej.pl/kategoria-1/smieszne/9